Mooie serviezen verleiding

Wat veel vrouwen hebben met schoenen, dat heb ik met serviezen. De verleiding om te blijven kopen. Want wat zijn er toch schitterende serviezen op de wereld.

Al eeuwenlang wordt er geld uitgegeven aan serviesgoed. Eind 17e eeuw at men niet meer met zn allen uit één pan, maar schepte men eten uit de pan op een eigen bord. En in die tijd wilde men de ´nieuwe´ dranken uit het oosten niet meer drinken uit hout of tin. Koffie en thee smaakte namelijk beter uit porselein. Het porseleinen servies werd meegenomen uit China, maar ook kwam in die tijd de concurrent Delfts Blauw op de markt.

In de 19e eeuw werd het ook een gebruiksvoorwerp bij de armere mensen. Toch bleef het altijd een luxe artikel. Had je trouwplannen, dan begon je al te sparen vanaf de verloving. Want je had niet een paar bordjes en kopjes in je kast staan. Nee, je spaarde voor een 100+ delig servies. Want er zaten naast de borden voor een paar gangen ook verschillende schalen, terrines, juskommen, peper en zout stellen, servetringen en kandelaars bij. Deze serviezen waren ook vaak familie erfstukken. Waarvan de waarde aardig waardevast bleek. Als je nu kijkt naar een aflevering van Kunst of Kitsch dan hoor je nog wel eens van schaaltjes van een paar duizend euro´s. Dat hoop ik nog eens mee te maken. Iets te kopen bij de kringloop en dan een schat in handen te hebben.

Als we kijken naar de tijd van nu dan is het servies flink beïnvloed door de fast-consumptiecultuur. Toen ik op kamers ging kocht ik vier boterhambordjes en vier dinerborden bij de Blokker. Daarbij nog koffiekopjes en theeglazen van de Hema. Ik had daar niet zoveel geld voor over. Maar ik had toen een schoonmoeder die van serviezen hield. En ook nog dure serviezen. Met gevolg dat ik als 16 jarige bij de V&D stond (jaja, die bestond toen nog) en één bord kocht voor haar verjaardag. Dat bord koste volgens mij 25 gulden. Ik begreep dat toen niet. Maar nu wel. Wat was dat een schitterend servies.

Als ik meer kastruimte en een iets hoger salaris had, dan had ik nu ook een servies gehad met borden van 25 gulden. En misschien ook nog wel meerdere serviezen. Maar goed, je kan altijd dromen. En dat doe ik ook!